*
Akça pakça ama, fazla safça bi kızcağızı, hem parası var, hem de dini bütün diye bi Arap şeyhine imam nikâhıyla verirler. Sonrası kabaca şöyle...
*
- N’aaptın bugün?
- Ah sorma, bir bilsen neler geldi başıma.
- Hayrola?
- Sinemaya gitmek için çarşaflanıp sokağa çıktım.
- Şok guzel.
- Yolda yürürken bir herif sokuldu yanıma.
- Bir harif!
- Evet, bir herif... Ben yürüyorum, o yanımda yürüyor, ben yürüyorum, o yanımda yürüyor, dur bakalım ne olacak diye merak ettim.
- E du bakali n’olcek?
- Bilet aldım, o da aldı.
- Allah Allah!
Du bakali...
- Sinemaya girdim, o da girdi, oturdum, bir de ne göreyim, o da yanımdaki koltuğa oturmaz mı...
- Hayret!
Du bakali n’olcek?
- Işıklar söndü, ortalık kararır kararmaz o herif elini bacağıma atmaz mı...
- Ee-ee? Du bakali...
- Oramı buramı karıştırmaya başladı.
- Du bakali...
- Çıktım hemen sinemadan, koşa koşa eve geliyorum, baktım, herif de peşimden geliyor, hızlandım, o da hızlandı.
- Du bakali...
- Apartmana girdim, o da peşimden içeri girdi.
- Du bakali...
- Soluk soluğa çıktım bizim kata, o da çıktı, kapıyı açtım girdim, o da peşimden girmez mi...
- Du bakali...
- Çok yorulmuştum, yatak odasına girdim, o da peşimden girdi, soyundum tabii, ne olsa beğenirsin...
- Ee-ee?
Du bakali n’olcek?