Türkiye Barolar Birliği yönetimi son bir yıllık dönemde     teknolojik gelişmelerden yararlanma, barolara maddi kaynak aktarma ve gelir kaynakları yaratma amaçlı çalışmalara öncelik vermiştir. Bu kapsamda avukatlık kimlik kartı “modernize” edilerek çok işlevli hale getirilerek promosyon olanakları sağlanmakta, barolara ulaşım aracı alınmakta, bina yapım ve donatımları desteklenmektedir. (http://www.barobirlik.org.tr/Detay.aspx?ID=9254&Tip=Haber)  (http://www.barobirlik.org.tr/uploads/00/Haberler/Belgeler/KimlikKarti/PO_Baro_Paylari.pdf)  

 

 Bu içerikteki çalışmalara öncelik vermek elbette yönetim sorumluluğu taşıyanların yetki ve tercihindedir. Geçen Mayıs ayında Adana’da yapılan 31. Olağan Genel Kurul’da bu konuların pek üstünde durulmamış olması da en azından Türkiye Barolar Birliği delegelerinin bu konuları görmezden geldiği şeklinde yorumlanabilir.

 Belirttiğim bu genel yaklaşım içinde “MODERNİZE EDİLMİŞ AVUKAT KİMLİK KARTI”na kazandırılmaya çalışılan çok işlevlilik ve sağlanan promosyon olanaklarının hatırlattığı “resmi kimlik” ve avukatların ekonomik sorunlarının çözümü   üzerinde kısaca durmak istiyorum.

 

1.      Avukatlık Yasası’nın 9 uncu   maddesinin “resmi kimlik” hükmünde düzenlediği avukatlık kimlik kartının bu niteliği muhataplarına henüz tümüyle kabul ettirilememişken buna baskın gelecek bir “kredi kartı” niteliği ile “modernize” edilmesi ne kadar yararlıdır?

2.     Avukatlık kimlik kartı ile yapılacak alış verişlerde kart sahibine ve barosuna belirli parasal olanaklar sağlanması maddi sorunlara çözüm arayışlarımız arasında bir katkı olarak değerlendirilebilir. Kıran kırana yaşanan rekabettin yarattığı avukatlık ücreti başıbozukluğunun sonucu ortalama gelirdeki hızlı düşüş karşısında bu tür çabaların asıl çözüm arayışlarını daha da erteletmesinden endişe ederim.

3.     Her yıl yaklaşık 4500 artan avukat sayısının olumsuz sonuçlarının en başta geleni Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin sadece mahkemeler ve icra daireleri tarafından uygulanır hale gelmesidir. Avukat sayısındaki hızlı artış avukatlık ücreti ortalamasını düşürmekte, iki uç arasındaki fark olağanüstü boyutlara ulaşmaktadır. Aslında ücret sorunumuzun vahim     örneklerini “cumuk avukatlığı” ve “banka/telefon şirketi/elektrik şirketi avukatlığı” uygulamaları ile yaşıyoruz. Düşük müdafi/vekil ücreti Devlet tarafından ödenen ceza davaları nedeni ile serbest ceza avukatlığı ücreti, Avukatlık Yasası Yönetmeliği’nin 73/A, 73/B, 73/C ve 73/D maddelerine aykırı sözleşmelerle sürekli avukatlık hizmetinin bedeli  de  düşmektedir.

4.     Mesleğimizin bu sorununu giderebilmenin yolu yıllardır dile getirdiğimiz gibi avukatlık ücret sözleşmesinin zorunlu olması ve barodan geçirilmesidir.  Barolar ve Türkiye Barolar Birliği avukat ücretinin belirlenmesindeki yasal yetkileri nedeni ile  avukatlık   mesleğinin   en   önemli unsurlarından birini oluşturan vekalet ücreti konusundaki   yasaya aykırılıkların doğrudan takibi ile görevlidir. Avukatlık Yasasına, Avukatlık Yasası Yönetmeliğine, TBB Meslek Kuralları’na ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine aykırı olarak  belirlenen avukatlık ücretinin mesleğin onurunu çiğnemesi ve meslek düzenini bozması karşısında Türkiye Barolar Birliği ve barolar yetkilerini kullanma durumundadır.  Bu sayede  mesleğimizi de “modernize” etmenin yolu açılacaktır.