Kendisine verilen kutuyu alır; Açma! Denmiştir, merakına yenik düşer Pandora. Akla ve hayale sığan nefretten tutun da, kin olsun, acı olsun, yalan olsun alabildiğine tüm kötü şeyler kutu açılır açılmaz dışarı çıkar. Ben, ne yaptım demeye kalmadan alelacele kutuyu kapatır. Bir Ohh çeker. Ama nereden bilebilir ki kutunun içinde sadece ve sadece UMUDUN kaldığını.
Umut; gönlümün ekmeği, umut; baharın en yeşili...
Hele ki; dünden sonra bugün ve yarın ve gelecekte; kapalı kapılar ardında bırakmayın umudunuzu sevgili dostlar. Yoksa nasıl savaşırız kötülüklerle ve nasıl ulaşırız güzel günlere.
Umut, inanmayı; umut direnmeyi ve umut gelecek güzel günler için acı çekmeyi gerektirir. Payımıza hep acı çekmek düşüyor olsa bile;
Ve bir gün; güzel günler göreceğiz, mutlu-umutlu günler.
Umutla kalın...
Sevgi ve Saygılarımla…
Ulaş SABANCILAR
Katılım Büro-Sen Gnl.Bşk.Yrd.
(Basın ve Halkla İlişkiler)
e-mail : [email protected]
